رگولیشن Regulation یا رگولاتوری در لغت به معنی نظارت است. در حوزه فارکس، این واژه به معنای نظارت نهادهای قانونی و مالی دولتی یا خصوصی بر کارگزاریهای فارکس است. این نظارت به نوعی باعث اعتبار بیشتر بروکرهای فارکس در میان مشتریان میشود.
مقررات بازار فارکس به قوانین و مقرراتی اشاره دارند که شرکتهای فعال در صنعت فارکس موظف به رعایت آنها هستند. هدف اصلی از تنظیمات این مقررات، حفاظت از معامله گران در برابر ریسک مالی ناشناخته، جلوگیری از اقدامات تبانی مختلف از جمله دستکاری در قیمتها و سفارشات، و مقابله با کلاهبرداریها میباشد. به عبارت دیگر، مقررات سعی دارند از شما در برابر کارگزارانی که عملکردهای مبهم دارند، حفاظت نمایند.
اصولاً هیچ نهاد جهانی مرکزی برای کنترل بازار فارکس و تنظیم آن وجود ندارد تا بازار پویا و 24/5 را کنترل نماید. به جای آن، مسئولیت بیشتر در اختیار هر کشور جداگانه قرار دارد. بسیاری از کشورها دارای یک نهاد نظارتی هستند که چارچوبی از قوانین و استانداردهایی را تعیین کردهاند که کارگزاران خردهفروشی فارکس باید آنها را رعایت کنند. این قوانین شامل الزامات ثبت و دریافت مجوز از نهاد نظارتی، انجام ممیزیها و بازبینیهای دورهای جهت اطمینان از رعایت شرکتها از الزامات نظارتی میباشد.
هر نهاد نظارتی فارکس در محدوده اختیارات خود فعالیت میکند و قوانین و اجرای آنها از یک کشور به دیگر قابل مشاهده و متفاوت است. به طور کلی، الزامات قانونی در جایی تدوین میشوند که تمامی کارگزاران فارکس موظف به رعایت آنها هستند.
در صورتی که یک کارگزار فارکس این الزامات را رعایت نکند، نهاد نظارتی میتواند جریمه و تدابیر انضباطی اعمال کند. این جریمهها میتوانند به میزان قابل توجهی باشند و برانگیزه ای برای شرکتها ایجاد کنند تا در چارچوب قانون فعالیت نمایند. در صورتی که تدابیر نظارتی کافی نتوانند تأثیر گذار باشند یا شرکت اقداماتی جهت پیشگیری از تخلفات آینده انجام ندهد، نهاد نظارتی ممکن است در نهایت مجوز فعالیت شرکت را لغو کند. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، کارگزار فارکس دیگر مجاز به انجام تجارت در این حوزه نمیشود، زیرا بدون مجوز قانونی به صورت غیرقانونی فعالیت میکند.
مقررات فارکس از یک کشور به کشور دیگر متفاوت است. این به این معناست که هر آژانس نظارتی از یک نوع مقررات پیروی نمیکند و یا نوع حمایت مالی یکسانی ارائه نمیدهد. برای هر آژانس نظارتی، الزامات قانونی خاص و حوزه صلاحیت مشخصی وجود دارد. نه تنها الزامات نظارتی متفاوت هستند، بلکه اجرای این الزامات نیز از یک کشور به کشور دیگر تفاوت دارد.
در زمینه حوزههای قضایی، سطوح گوناگونی وجود دارد. به عنوان مثال، ایالات متحده و ژاپن دارای یکی از سختترین سازمانهای نظارتی هستند. به طور کلی، هر چه یک حوزه قضایی "سختتر" باشد، سطح حمایت از معاملهگران بیشتر است، اما در عین حال، برای کارگزاران نیز هزینهها بیشتر میشود.
-
داشتن دفتر فیزیکی و کارکنان محلی:
- نیاز به حضور فیزیکی در یک مکان و استخدام کارکنان محلی برای افزایش شفافیت و نظارت.
-
نیاز به مقدار زیادی پول از قبل برای شروع کسب و کار:
- این نیاز به سرمایه اولیه زیاد ممکن است برخی از افراد را از ورود به این صنعت باز دارد.
-
پول اضافی کنار گذاشته میشود تا از رکود جلوگیری شود:
- نیاز به تأمین منابع مالی به منظور مقابله با مشکلات احتمالی و حفظ پایداری کسب و کار.
-
ارائه منظم گزارش برای تأیید انطباق با تمام الزامات مجوز:
- الزام به ارائه گزارشهای منظم به سازمانهای نظارتی جهت اطمینان از رعایت الزامات و قوانین.
حتی با وجود هزینهها و دردسرهای اضافی، کارگزاران معتبر همچنان انتخاب میکنند که در حوزههای قضایی سختگیرانهتر ثبت نام کنند و تحت نظارت باشند. این اقدامات نه تنها به بهبود اعتبار آنها کمک میکند بلکه اعتماد مشتریان را نیز افزایش میدهد.
به هر حال، اهمیت دارد که بدانیم که تحت نظارت بودن به تنهایی به معنای کامل اعتمادپذیری نیست و هر کارگزار باید توسط معاملهگران به دقت انتخاب شود.
حوزه های قضایی "سخت" فارکس
در اینجا نقشه ای است که حوزه های قضایی تحت نظارت سازمان های نظارتی که عموماً سخت گیرانه در نظر گرفته می شوند را نشان می دهد:
صلاحیت قضایی | آژانس تنظیم مقررات |
ایالات متحده | کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) انجمن ملی آتی (NFA) |
ژاپن | آژانس خدمات مالی (FSA) |
انگلستان | سازمان رفتار مالی (FCA) |
کانادا | سازمان تنظیم مقررات صنعت سرمایه گذاری کانادا (IIROC) |
اتحادیه اروپا | کمیسیون بورس و اوراق بهادار قبرس (CySEC) |
اتحادیه اروپا | سازمان خدمات مالی مالت (MFSA) |
سنگاپور | مرجع پولی سنگاپور (MAS) |
هنگ کنگ | کمیسیون اوراق بهادار و آتی (SFC) |
استرالیا | کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه گذاری استرالیا (ASIC) |
نیوزلند | سازمان بازارهای مالی (FMA) |
بیشتر کارگزاران فارکس که در حوزههای قضایی با نظارت سختگیرانه تنظیم میشوند، به ندرت درگیر کلاهبرداری میشوند.
حوزههای قضایی "مشکوک یا کم اعتبار" در فارکس
در اینجا یک نقشه طراحی شده است که حوزههای قضایی را نشان میدهد که از لحاظ حمایت کافی از مشتری مشکوک به نظر میرسند. حوزههای قضایی تحت نظارت یک آژانس نظارتی با الزامات حداقل (نمایش به رنگ قرمز) یا بهطور کلی بدون نظارت (نمایش به رنگ سیاه)، به کارگزاران امکان میدهد که خودشان را ثبت و اجازه فعالیت داشته باشند.
صلاحیت قضایی | آژانس تنظیم مقررات |
بلیز | کمیسیون خدمات مالی بین المللی بلیز (IFSC) |
جزایر ویرجین بریتانیا (BVI) | کمیسیون خدمات مالی BVI (FSC) |
جزایر کیمن | مرجع پولی جزایر کیمن (CIMA) |
جزایر کوک | |
جزایر مارشال | |
کنیا | سازمان بازار سرمایه (CMA) |
موریس | کمیسیون خدمات مالی (FSC) |
آفریقای جنوبی | مرجع رفتار بخش مالی (FSCA) |
سنت کیتس و نویس | |
سیشل | سازمان خدمات مالی سیشل (FSA) |
سنت وینسنت و گرنادین ها (SVG) | سازمان خدمات مالی (FSA) |
وانواتو | کمیسیون خدمات مالی وانواتو (VFSC). |
در نقشه، تعداد زیادی جزایر کوچک گرمسیری را مشاهده خواهید کرد که بیشتر به عنوان مقاصد گردشگری گران قیمت با استراحتگاههای ساحلی فانتزی شناخته میشوند. این جزایر بهعنوان «حوزههای فراساحلی» شناخته میشوند که کشورهایی با قوانین شرکتی کم یا بدون مالیات هستند و حریم خصوصی مالی را به حداکثر میرسانند و تداخل نظارتی را برای افراد و شرکتها به حداقل میرسانند.
رگولاتوری هایی که میزان اعتبار متوسط دارند رگولاتوریهای آفشور هستند. رگولاتوری های آفشور در مناطق آزاد اقتصادی تأسیس میشوند چون این مناطق مالیات کمی دارند و در قوانین مالی و اقتصادی سختگیری زیادی به خرج نمیدهند. به علت اینکه این رگولاتوری ها قوانین سختگیرانی ندارند شرکت هایی زیر نظر این رگولاتوری ها میتوانند به کشور های تحریم شده هم خدمات بدهند.
چرا کارگزاران فارکس دوست دارند به خارج از کشور بروند؟
- راهاندازی سریع و ارزان یک کسب و کار
- حداقل سرمایه مورد نیاز
- حداقل مالیات یا بدون مالیات
- نیازی به گزارشدهی فعالیتها به مقامات نیست
- بدون نیاز به دفتر فیزیکی و پرسنل محلی
کارگزاران فارکس ترجیح میدهند در این حوزههای فراساحلی فعالیت کنند، تا از چالشها و هزینههای بالای انطباق در کشورهای خود دوری کنند. اصولاً هزینه و دشواری راهاندازی یک شرکت و فعالیت به عنوان کارگزار فارکس در این حوزهها بسیار کمتر است.
مراقب کارگزاران فارکس بدون مجوز باشید
اگر "بروکر فارکس" را در گوگل جستجو کنید، احتمالاً با تعداد زیادی شرکت روبهرو خواهید شد که بدون مجوز به عنوان کارگزار فارکس فعالیت میکنند.
استدلالی که کارگزاران فارکس بدون مجوز مطرح میکنند، این است که به جای صرف هزینه (و زمان) زیاد برای دریافت مجوز و رعایت تمام قوانین و الزامات، فعالیت بدون مجوز به آنها این امکان را میدهد که هزینههای عملیاتی خود را به شدت کاهش دهند و این بودجه را برای فعالیتهایی مانند بازاریابی و تبلیغات برای جلب مشتریان جدید، استفاده کنند.
به شخصه، با اطمینان (قطعا) نمیتوان به یک کارگزار فارکس که با 1000 دلار سرمایه شروع به کار کرده، بدون مجوز، دفتر فیزیکی یا کارمندی، و کاملاً یک عملیات آنلاین است، اعتماد کرد.
یک شرکت بدون مجوز توسط هیچ سازمان نظارتی تنظیم نمیشود. این به این معناست که آن را ملزم به رعایت قوانین حمایت از مصرفکننده، ارائه اطلاعات واضح و افشای نحوه انجام معاملات، و حل و فصل مسائل و شکایات مشتریان نمیکند. آنها ممکن است شرایط معاملاتی بهتری را ارائه دهند، از جمله پاداش سپرده، اسپرد "محکم" و اهرم بالا. با این حال، توصیه میشود از آنها اجتناب کنید، زیرا احتمال کلاهبرداری در این شرکتها بسیار زیاد است.
اگر با رفتار ناعادلانهای روبرو شوید، مانند دستکاری در معاملات که منجر به ضرر یا ناتوانی در برداشت وجه میشود، متاسفانه توسط هیچ قانون یا مقررات خاصی محافظت نخواهید شد.
چرا باید یک بروکر فارکس رگولاتوری شده را انتخاب کنید؟
یک کارگزار فارکس تنظیم شده به این معنی است که باید با استانداردهای تعیین شده توسط آژانس نظارتی مطابقت داشته باشد، که کمک میکند تا اطمینان حاصل شود که روشی که کارگزار فارکس با شما تجارت میکند، اخلاقی و منصفانه است.
اگر از سطح خدمات راضی نیستید یا اگر فکر میکنید مورد کلاهبرداری کارگزارتان قرار گرفتهاید، میتوانید یک کارگزار تحت نظارت را به آژانس نظارتی آن گزارش دهید. در حالی که آژانس نظارتی معمولاً مستقیماً در هیچ درگیری بین یک شرکت و مشتری خود دخالت نمیکند ولی هر گونه تقلب یا سوء استفاده از مصرفکننده را بررسی میکند. اگر مجرم شناخته شود، سازمان نظارتی میتواند جریمههای کلان صادر کند، مجوز آنها را لغو کند و حتی برای همیشه کارگزار را از فعالیت در کشور منع کند.
با الزام کارگزاران فارکس به فعالیت در چارچوب مجموعهای از قوانین که توسط آژانسهای نظارتی فارکس تعریف شده است، معاملهگران خردهفروشی میتوانند اطمینان داشته باشند که هنگام معامله با کارگزار فارکس، به شیوهای منصفانه و اخلاقی با آنها رفتار میشود.
در نهایت، چرا با یک کارگزار فارکس تنظیم شده معامله نمیکنید؟ چرا کارگزاری را انتخاب میکنید که عمدتاً از قرار گرفتن تحت یک آژانس نظارتی دقیق اجتناب میکند؟ ما نمیگوییم که هر کارگزاری غیرقانونی میخواهد شما را فریب دهد، اما با توجه به اینکه صنعت خردهفروشی فارکس سابقه تقلب دارد، چرا از این فرصت استفاده کنید؟
چگونه میتوان وضعیت نظارتی یک کارگزار را تأیید کرد؟
هر کارگزار فارکس که مجوز فعالیت و نظارت توسط آژانسهای مربوطه را دارد، یک شماره شناسایی منحصر به فرد دریافت میکند. کارگزاران تحت نظارت موظف به نمایش اطلاعات نظارتی خود به طور برجسته در وبسایت خود هستند، بنابراین باید بتوانید به راحتی شماره شناسه آنها را (معمولاً در پایین هر صفحه) مشاهده کنید.
یک کارگزار ممکن است ادعا کند که در خارج از یک حوزه قضایی خاص مستقر است، اما این ادعا ممکن است دروغ باشد. این شرکت ممکن است به دروغ شماره شناسه شرکت دیگری یا حتی یک شماره شناسه جعلی ارائه دهد. بنابراین، مهم است که مطمئن شوید که این شماره شناسه را از وبسایت آژانس رسمی نظارتی تأیید کنید.
برای کمک به معاملهگران مانند شما برای تأیید وضعیت نظارتی یک کارگزار فارکس، اکثر آژانسهای نظارتی یک پایگاه داده آنلاین دارند که میتوانید برای بررسی اینکه آیا یک کارگزار واقعاً توسط یک آژانس خاصی تنظیم میشود یا خیر، به آن دسترسی پیدا کنید.
وبسایت یک آژانس نظارتی باید اطلاعاتی در مورد یک کارگزار، صاحبان آن، مدیران شرکت، تاریخچه مختصری از عملیات آن، و هرگونه اقدام نظارتی که به دلیل مسائل عدم انطباق یا شکایات مشتریان علیه کارگزار انجام شده است، ارائه دهد.
به عنوان مثال، یک کارگزار فارکس ممکن است با نمایش یک شماره ثبت FCA ادعا کند که مجوز فعالیت در انگلستان را دارد. برای اطمینان از صحت این ادعا، به جای کورکورانه باور کردن، به وبسایت FCA مراجعه کرده و خودتان مجوز FCA را تأیید کنید.
تأیید را میتوان با انجام یک جستجوی سریع در وبسایت FCA انجام داد. میتوانید با نام یا شماره جستجو کنید و بررسی کنید که آیا اطلاعات نظارتی در وبسایت کارگزار مطابقت دارد یا خیر. این اقدام ساده میتواند به شما اطمینان دهد که کارگزار ادعاهای نظارتیاش را مطابق واقعیت ارائه میدهد.
با کارگزاری که دفتر فیزیکی در کشور شما دارد معامله کنید
(توجه کنید که با توجه به تحریم ها و قوانین کشور ایران هیچ بروکری در ایران دفتر رسمی ندارد)
اگر میخواهید پولتان ایمن باشد، با یک کارگزار تحت نظارت که به صورت فیزیکی در کشوری که در آن زندگی میکنید فعالیت میکند، معامله کنید. استفاده از کارگزاران فارکس که در خارج از کشور شما و در حوزههای قضایی خارجی فعالیت میکنند، همیشه از نظر قانونی ملزم به حفظ مجوز با نهادهای نظارتی نیستند. بهویژه در حوزههای قضایی فراساحلی، جایی که حکمرانی ضعیف است یا وجود ندارد.
اگر آژانس نظارتی، کارگزار و شما همه در یک حوزه قضایی هستید، بهتر از شما محافظت میشود زیرا اگر احساس میکنید در حال فریب خوردن هستید، میتوانید کارگزار خود را به آژانس نظارتی گزارش دهید.
اگر کارگزار دفتر فیزیکی در کشور شما نداشته باشد و/یا در کشور شما تنظیم نشده باشد، اگر مشکلی پیش بیاید، به احتمال زیاد هیچ راه حل قانونی پیدا نمیکنید.